Trzydziesta druga z 52:
Siedemnastoletnia Bella zakochana w wampirze Edwardzie ledwo uszła z życiem po ataku wampira. Wszystko wróciło już do normy, a dziewczyna jest najszczęśliwszą osobą pod słońcem. Całe dnie spędza z Edwardem, mają taki sam plan lekcji, wszystko układa się jak w bajce. Bardzo się kochają i nic nie jest w stanie zburzyć sielanki zakochanych. Do czasu...
W dniu osiemnastych urodzin Belli zdarza się wypadek i dziewczyna staje oko w oko z groźnym Jasperem, który poczuwszy jej krew, nie jest w stanie się powstrzymać i rzuca się na nią.
Po tym zajściu, Edward odsuwa się od Belli, traktuje ją oschle, nie rozmawia z nią. Dziewczyna jest zrozpaczona. Boi się co może się stać i dziwnego otępienia chłopaka.
Jak się okazuje miała rację. Edward zrywa z Bellą i wraz z rodziną wyprowadza się z Forks.
Dziewczyna popada w marazm. Zachowuje się jakby była martwa. Oprócz podstawowych czynności takich jak pójście do szkoły, gotowanie obiadu, czy odrabianie zadań, nie robi nic. Nie wychodzi ze znajomymi, nawet z nimi nie rozmawia, nie słucha muzyki, nie ogląda filmów, nie czyta książek.
W pewnym momencie dziewczyna wybudza się z tego otępienia. Zauważa, że cztery miesiące minęły tak, że nawet tego nie zauważyła. Postanawia wyrwać się z domu i w trakcie spaceru z koleżanką ze szkoły zauważa, że kiedy robi coś niebezpiecznego w jej głowie odzywa się głos Edwarda. Podekscytowana tym odkryciem kupuje zdezelowane motory i postanawia je naprawić, aby móc wywoływać omamy. Nie mając pieniędzy na naprawę postanawia poprosić o pomoc kolegę z rezerwatu Jacoba Blacka. Chłopak zapala się do pomysłu i razem robią coś w tajemnicy przed rodzicami. W tym czasie zaprzyjaźniają się i stają się sobie bardzo bliscy i nierozłączni.
Jednak pewnego dnia Jacob nie odzywa się. Jego tata twierdzi, że jest poważnie chory, ale dziewczyna nie wierzy mu. W końcu okazuje się, że chłopak jest wilkołakiem i nie mogą się dłużej przyjaźnić. Dziewczyna kolejny raz czuje się odrzucona, ale tym razem nie popada w rozpacz. Stara się za wszelką cenę odzyskać przyjaciela. Udaje jej się w końcu osiągnąć cel i przyjaciele znowu stają się nierozłączni.
Dodatkowo dziewczyna dowiaduje się, że poluje na nią wampirzyca Victoria, partnerka Jamesa. Bella boi się, ale Jacob ją wspiera i dodatkowo próbuje dopaść wampirzycę.
Z czasem przyjaźń do Jacoba zaczyna się przeradzać w inne uczucie.
Belli jednak brakuje omamów i aby je wywołać skacze z klifu. Zabawa wymyka się spod kontroli i przeradza w walkę o życie. W ostatniej chwili ratuje ją Jacob.
Niespodziewanie Bella ma gościa. Odwiedza ją Alice pewna, dzięki swoim wizjom, że Bella nie żyje. Dziewczyna jest szczęśliwa kiedy odwiedza ją przyjaciółka i nie chce znowu się z nią rozstawać, ale wie, że to nieuniknione. Sytuację komplikuje również fakt, że zadając się z Alice traci przyjaźń Jacoba.
Niespodziewanie jednak Alice ma kolejną wizję, w której widzi jak jej brat zostaje zabity przez Volturi, rodzinę królewską, którzy chronią tajemnicy wampirów. Udaje się do nich dowiedziawszy się o rzekomej śmierci Belli.
Dziewczyny niezwłocznie wyruszają w podróż do Włoch, aby uratować Edwarda. Narażają się tym samym na ogromne niebezpieczeństwo. Jeżeli nie uda im się ocalić Edwarda, wszyscy w trójkę zginą.
Czy Alice i Belli uda się wygrać walkę z czasem i uratować siebie i osobę, którą kochają? Czy to cokolwiek zmieni w relacji Belli i Edwarda? I czy miłość przezwycięży rozłąkę i próbę czasu?
Jest to część, która najmniej mi się podoba. Ja po prostu uwielbiam Edwarda, a w tej części nie ma go prawie wcale. Nie podoba mi się to, że Jacob kręci się przy Belli i próbuje ją zdobyć. Mało w tej książce dialogów, więcej jest opisów. Większą część zajmuje opisanie depresji Belli niż właściwej akcji.
Najbardziej podoba mi się zakończenie, bo jest nieprzewidywalne i zaskakujące. Poza tym dużo tam cytatów, które są naprawdę świetne. Nie dość, że zabawne to jeszcze tak kochane, że aż coś w środku ściska.
Także polecam tą książkę, aczkolwiek niektóre fragmenty można przeskoczyć ;)
Do napisania :D
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz